Гісторыя Беларусі 11 клас. Тэрміны 1

Аса́дніцтва

інстытут ваенных і грамадзянскіх каланістаў («асаднікаў»), якіх
польскі ўрад перасяляў з цэнтральных рэгіёнаў краіны ў Заходнюю Беларусь.

Генацы́д

знішчэнне асобных
груп насельніцтва па расавых, нацыянальных або рэлігійных матывах

Паланіза́цыя

запазычанне або насаджэнне польскай культуры, асабліва польскай мовы, на землях з няпольскім насельніцтвам, якія кантралююцца Польшчай або падпадаюць пад польскі культурны ўплыў

Аўтано́мія

права самастойнага ажыццяўлення дзяржаўнай улады ці кіравання,
што прадастаўляецца асобнай тэрыторыі ці народу, які кампактна пражывае ў межах
дзяржавы.

Ане́ксія

гвалтоўнае далучэнне адной
дзяржавай тэрыторыі іншай дзяржавы (або яе часткі)

Беларусіза́цыя

палітыка нацыянальна-дзяржаўнага і нацыянальна-культурнага
будаўніцтва ў БССР у 1920-я гг., якая была накіравана на развіццё культуры Беларусі,
беларускай мовы і школ.

Грамадзянства

устойлівая палітыка-прававая сувязь паміж дзяржавай і асобай,
выяўленая ў сукупнасці іх узаемных правоў, абавязкаў і адказнасці.

Інтэгра́цыя

працэс
і вынік узаемасувязі, узаемадзеяння, збліжэння і аб’яднання ў адзінае цэлае якіх-небудзь
частак, элементаў, у прыватнасці краін і іх эканомік, грамадскіх і палітычных
структур, партый, арганізацый і інш.

Караніза́цыя

адзін з асноўных кірункаў палітыкі беларусізацыі, які прадугледжвае
павышэнне ролі асоб карэннай нацыянальнасці ў грамадска-палітычным
жыцці рэспублікі, вылучэнне кадраў з карэннага насельніцтва на партыйную, савецкую,
гаспадарчую і грамадскую працу.

На́цыя

устойлівая супольнасць людзей з пэўнай псіхалогіяй і нацыянальнай
самасвядомасцю, якая склалася гістарычна і мае агульныя гаспадарчыя сувязі, адметную
культуру і літаратурную мову, побыт, тэрыторыю пражывання, уласную
дзяржаўнасць.